احمد توکلي نماينده اصولگراي مجلس به برخي از اختلافات دولت ومجلس اشاره کرد و پذيرفت که در برخي موارد مجلس در مقابل کاستي ها وتخلفات قاطعانه نايستاده است.

مهم ترین بخش های گفت وگوي مفصل وی با مجله «همشهري ماه» به اين شرح است:

*مجلس تا الان يک بار زمان بني صدر تکليف خود را انجام داد. بعدا سابقه نداشت که مجلس بخواهد از رئيس جمهور سوال بکند و تذکر سابقه داشت. متاسفانه اين مساله به يک تابو تبديل شده که گويي سوال کردن از رئيس جمهور خيلي بد است. در حاليکه من معتقدم که رئيس جمهور بايد ماهي يک بار براي پاسخ به سوالات به مجلس بيايد ضعف مجلس در اين جا است. البته وقت رئيس جمهور را نبايد براي مسائل جزيي گرفت و فرقي نمي کند که رئيس جمهور چه کسي باشد ولي حوادث خيلي مهمي رخ داده که بايد رئيس جمهور در مورد مسائل زيادي پاسخ بدهد.

* به نظر من سوال از رئيس جمهور مهم است از اين جهت که دوم شخص مملکت را به نوعي مورد بازخواست قرار مي دهيم . وي پاسخ مي دهد يا در موا ردي در جهت اصلاح اقدام مي کند يا اينکه پاسخ وي قانع کننده است. اين اصل مترقي قانون اساسي است که قدرت متکثر ملت که در مجلس نمود يافته مي تواند قدرت متمرکز دولت را که در رئيس جمهور متجلي شده است، مهار کند. اين اصل بسيار مترقي است که مجلس را بر قوه مجريه تفوق مي بخشد و جلوي ديکتاتوري احتمالي را مي گيرد. من عميقا متاسف هستم که مجلس وظيفه خود را به درستي انجام نمي دهد. به هرحال شرايط به سمتي سوق پيدا مي کند که مجلس به اين وظيفه خود قيام کند و رئيس جمهور هم بداند که در برابر هر موضع گيري خود بايد پاسخ منطقي ارائه کند.

* من عقيده دارم که سوال از رئيس جمهوربايد صورت بگيرد و در اين مورد آقاي باهنر و رئيس مجلس نيز اين عقيده را دارند و بسياري در اين زمينه با ما هم عقيده هستند چون موضوع مهم است که بايد حرکتي براي تعديل قدرت انجام شود.

* اين تصور که چون ايشان 24 مليون راي آورده و رئيس جمهور قانوني کشور است که البته درست هم است، نبايد مانع از اين شود که ايشان به 75 نمايندگاني که جمع راي آنها امکان دارد به دو مليون هم نرسد پاسخ بدهد.

*ايشان گفتند وقتي امام فرموده بود مجلس در راس امور است که نظام ما پارلماني بود و مجلس به نخست وزير راي مي داد. اولا نظام ما هيچگاه پارلماني نبوده است؛ نظام پارلماني مثل انگليس، در جايي است که دولت از دل مجلس بيرون مي آيد. ثانيا، بايد ايشان در نظر داشته باشند که مجلس مي تواند وزيران يا کل کابينه را ساقط کند. مجلس مي تواند رئيس جمهور را از ادامه کار بازبدارد و راي به عدم کفايت رئيس جمهور بدهد. درحاليکه عکس آن صادق نيست. ايشان نمي تواند به مجلس متعرض شود و يک نماينده را جابجا کند، چه رسد به انحلال مجلس.

*اين حرف درست است که کساني که با مشايي مخالفت کردند متاسفانه به دولت دهم دعوت نشدند، چون محور حق و باطل رئيس دفتر مساله دار شده است. ولي نمي توان اين نتيجه را گرفت که تمام وزرايي که در حال خدمت هستند با کارهاي اين رئيس دفتر موافق هستند.

*دولت به جاي ايجاد و تقويت تفاهم، مرتب مسائلي را مطرح مي کند که دغدغه مردم نيست همچنانکه در اين شرايط منشور کوروش را مطرح مي کند که بايد پرسيد که منشور کوروش چه تاثيري در زندگي افراد دارد؟ صرفنظر از اينکه بخواهيم در مورد صحت و سقم آن بحث کنيم و اينکه هدف انگليس از دادن اين منشور با فراغ بال زماني براي بازگرداندن، چيست چون در زمان شاه معدوم فقط 10 روز به ايران فرصت دادند که اين منشور را در اختيار داشته باشد حالا مگر چه اتفاقي افتاده است؟